مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان‏‏های مختلف آلودگی با بزاق در آزمایشگاه

مقدمه: از موثرترین روش‏های پیشگیری از پوسیدگی دندان، استفاده از فیشورسیلانت می‏باشد، اما استفاده از فیشورسیلانت بخاطر احتمال آلودگی با بزاق در حین کار با مشکلاتی همراه است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان‏های مختلف آلودگی با بزاق و مقایسه آنها با یکدیگر بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 92 عدد دندان پرمولر سالم انسان در چهار گروه 23 تایی مورد مطالعه قرار گرفت. یک شیار عمودی در سمت باکال دندان‏ها ایجاد شد. در گروه اول سیلنت تراپی تحت شرایط ایزوله انجام گردید، در گروه دوم، سوم و چهارم پس از شستشوی اسید، شیار بترتیب به مدت 5، 10 و 15 ثانیه با بزاق آلوده شده و سپس خشک گردید و سیلنت روی آن قرار گرفت. سپس دندان‏ها 2000 دور در دستگاه ترموسیکل قرار گرفته سپس به مدت 24 ساعت در محلول فوشین غوطه‏ور شدند. میزان نفوذ رنگ در حدفاصل دندان و رزین پس از برش دندان‏ها در بعد باکولینگوالی، به کمک استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در نرم افزار SPSS با ویرایش 15 با استفاده از آزمون‏های Kruskal-Wallis، Mann-Whitney تحلیل شد. یافته‏ها: در این مطالعه گروه اول با 9/60% عدم ریزنشت و بدون ریزنشت درجه چهار بهتر از دیگر گروه‏ها بود. به ترتیب در گروه‏های دوم، سوم و چهارم، ریزنشت بیشتر می‏شد ولی بین ریزنشت سیلنت در شرایط ایزوله و آلوده شده با بزاق به مدت 5 ثانیه تفاوت معنی‏داری وجود نداشت (8/0P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‏رسد آلودگی با بزاق پس از شستن اسید (قبل خشک کردن) به مدت 5 ثانیه مشکلی را از لحاظ ریزنشت فیشورسیلانت ایجاد نخواهد کرد.